Την Κυριακή, πρώτη του Μάη, το τρίτο ετήσιο διαδυκτιακό συλλαλητήριο για την Πρωτομαγιά της Διεθνούς Επιτροπής της Τέταρτης Διεθνούς (ΔΕΤΔ), προσέλκυσε ευρεία συμμετοχή από εργαζόμενους και νέους ανά τον κόσμο. Ήταν η μόνη διεθνής εκδήλωση που παρουσίασε στην εργατική τάξη μία γνήσια μαρξιστική και σοσιαλιστική προοπτική ως απόκριση στο επεκτεινόμενο κύμα ιμπεριαλιστικής βίας το οποίο απειλεί το ίδιο το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το συλλαλητήριο ήταν έκφραση μιας σημαντικής ανόδου της πολιτικής επιρροής της ΔΕΤΔ. Στην συνάντηση εισήλθαν σχεδόν 2.500 άτομα, 40 τοις εκατό περισσότερα σε σχέση με το 2015. Ο αριθμός των χωρών στις οποίες υπήρξαν ακροατές αυξήθηκε από περίπου 80 σε 98. Το μέγεθος της συμμετοχής αντικατοπτρίστηκε επίσης από τον μεγάλο αριθμό σχολίων, σχεδόν 750, που υπέβαλαν ακροατές.
Η απόκριση αυτή επιβεβαιώνει άλλα σημάδια τα οποία υποδηλώνουν την αυξανόμενη πολιτική επιρροή του World Socialist Web Site. Τον Φλεβάρη και τον Μάρτη, σύμφωνα με το Compete.com, ο συνολικός αριθμός μοναδικών ατόμων που μπήκαν στον ιστότοπο κάθε μήνα ήταν σχεδόν 250.000, αριθμός σημαντικά ψηλότερος σε σχέση με τον περασμένο χρόνο.
Πίσω από αυτή την αύξηση υπάρχουν σημαντικοί αντικειμενικοί παράγοντες. Πρώτον, ο περασμένος χρόνος χαρακτηρίστηκε από μια τεράστια όξυνση γεωπολιτικών συγκρούσεων και ένα αυξανόμενο προβληματισμό ανάμεσα σε εργαζόμενους και νέους για τον κίνδυνο πολέμου. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ο οποίος πλησιάζει την 15η επέτειό του, διαμορφώνεται σε μια καθολική μάχη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, η οποία επικεντρώνεται στις ολοένα και πιο προκλητικές προσπάθειες των ΗΠΑ να περικυκλώσουν οικονομικά και στρατιωτικά τη Ρωσία και την Κίνα. Το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου συζητείται και πάλι ανοιχτά από κυβερνητικούς αξιωματούχους και σχεδιαστές γεωπολιτικής στρατηγικής.
Δεύτερον, η μακράς διάρκειας επίδραση της οικονομικής κρίσης του 2008 και η μετέπειτα αναδιάρθρωση των ταξικών σχέσεων βρίσκει έκφραση στην αύξηση της κοινωνικής μαχητικότητας η οποία προσλαμβάνει μια πολιτική διάσταση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κέντρο του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, η περασμένη χρονιά κυριαρχήθηκε από μια εκλογική εκστρατεία όπου φάνηκε η κατάρρευση της υπόληψης των παλιών πολιτικών κομμάτων και των παραδοσιακών εκπροσώπων τους. Όπως σημείωσε ο Ντέιβιντ Νορθ, πρόεδρος της Διεθνούς Συντακτικής Επιτροπής του WSWS, στην εναρκτήρια ομιλία του στο συλλαλητήριο:
Υπάρχουν πολλά σημάδια που υποδηλώνουν μια αυξανόμενη αντικαπιταλιστική πολιτική ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης και της νεολαίας ανά τον κόσμο. Ίσως το πιο σημαντικό από αυτά είναι το γεγονός πως εκατομμύρια Αμερικάνοι εργαζόμενοι, στην πρόσφατη σειρά προκαταρκτικών εκλογών, ψήφισαν για έναν υποψήφιο ο οποίος αυτοαποκαλείται σοσιαλιστής. Βέβαια, ο «σοσιαλισμός» του Μπέρνι Σάντερς δεν είναι τίποτα παραπάνω από ξαναζεσταμένο φιλελευθερισμό. Όμως, ο Σάντερς προσέλκυσε υποστήριξη όχι λόγω του πολιτικού του οπορτουνισμού, αλλά επειδή οι εργαζόμενοι είχαν την εντύπωση πως προωθούσε, σύμφωνα με τα δικά του λόγια, μια «πολιτική επανάσταση» ενάντια στην κοινωνική ανισότητα.
Η ταξική πάλη αναδύεται ως κυρίαρχος παράγοντας στα πολιτικά δρώμενα της κάθε χώρας. Κατά το περασμένο έτος, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι στη Γαλλία συμμετείχαν σε διαδηλώσεις ενάντια στις δεξιές εργασιακές μεταρρυθμίσεις και στο αντιδημοκρατικό «κράτος έκτακτης ανάγκης» που επέβαλε η κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Εργαζόμενοι σε βιομηχανίες αυτοκινήτων στην Κίνα και την Ινδία έχουν εξαπολύσει απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στις επιθέσεις σε μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ανά την Ευρώπη, υπάρχει βαθιά αντίθεση στην αδιάκοπη λιτότητα που επιβάλλουν οι τράπεζες.
Ένα ακόμα στοιχείο που χαρακτηρίζει την αύξηση της επιρροής της Διεθνούς Επιτροπής είναι η ολοένα και πιο φανερή διαφοροποίηση μεταξύ του αυθεντικού μαρξισμού και των πολιτικών που προωθούν οργανώσεις οι οποίες ισχυρίζονται πως είναι «αριστερές,» αλλά που στην ουσία εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πιο προνομιούχων τμημάτων της μεσαίας τάξης. Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία τον Γενάρη του περασμένου χρόνου και γρήγορα αποκήρυξε όλες τις εκλογικές του υποσχέσεις. Πριν το τέλος του 2015, ο «Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» είχε ήδη αρχίσει να εφαρμόζει τις πολιτικές λιτότητας της ΕΕ ενώ ταυτόχρονα παρείχε τις υπηρεσίες του ως αστυνομική δύναμη στην πρώτη γραμμή της στυγνής επίθεσης κατά των προσφύγων ανά την ήπειρο. Βασισμένοι στην ανάλυση του WSWS, ένα τμήμα εργαζόμενων και νέων έχουν αρχίσει να βγάζουν τα συμπεράσματά τους από αυτή την εμπειρία.
Υπάρχει ακόμα ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο επίπεδο πολιτικής συνείδησης και των κινδύνων με τους οποίους είναι αντιμέτωπη η εργατική τάξη. Το ακροατήριο του συλλαλητηρίου ήταν στις χιλιάδες, όχι ακόμα στις εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια. Ωστόσο, στο μέλλον θα υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή. Το αυξανόμενο αναγνωστικό κοινό του WSWS και η ανταπόκριση στο συλλαλητήριο της Πρωτομαγιάς προαναγγέλουν μια πολύ ευρύτερη στροφή των εργαζομένων ανά τον κόσμο σε γνήσιες σοσιαλιστικές πολιτικές.
Εδώ το ζήτημα της πολιτικής ηγεσίας είναι καθοριστικό. Μια σοσιαλιστική επανάσταση διαμορφώνεται μέσα από την αλληλεπίδραση του αντικειμενικού κινήματος της εργατικής τάξης και της παρέμβασης του επαναστικού κόμματος.
Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του συλλαλητηρίου για την Πρωτομαγιά ήταν η ενοποιημένη και πολιτικά συνεκτική προοπτική που προώθησαν όλοι οι ομιλητές. Ηγέτες της ΔΕΤΔ από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Σρι Λάνκα και την Αυστραλία έδωσαν ομιλίες (οι οποίες θα δημοσιευθούν στο WSWS κατά τη διάρκεια της
επόμενης εβδομάδας) που συμπεριέλαβαν ορισμένα από τα πιο σημαντικά πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η διεθνής εργατική τάξη: τις συνέπειες ενός σχεδόν ασταμάτητου πολέμου εδώ και εικοσιπέντε χρόνια· την επίδραση της «στροφής προς την Ασία» της κυβέρνησης Ομπάμα πάνω στην Ινδία, την Αυστραλία και ολόκληρη την περιοχή του Ειρηνικού· την άνοδο του γερμανικού μιλιταρισμού, την κρίση στην Ευρώπη και την ιμπεριαλιστική εκστρατεία κατά της Ρωσίας· την καμπάνια για το Brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο· την προσφυγική κρίση στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική· τις συνέπειες των εντάσεων μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας για την υπερίσχυση στη Λατινική Αμερική και την πολιτική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η πάλη για την ενοποίηση της εργατικής τάξης όλων των χωρών και το χτίσιμο μιας πολιτικής ηγεσίας στους αγώνες που αρχίζουν ενάντια στον πόλεμο, την κοινωνική ανισότητα και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα ήταν κεντρικό μοτίβο σε όλες τις ομιλίες. Καθώς ο Βίτζε Ντίας, γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ισότητας στη Σρι Λάνκα, υποστήριξε στα σχόλιά του, «Το κρίσιμο ζήτημα είναι ο οπλισμός της αρχικής εξέγερσης των εργαζομένων ανά τον κόσμο με ένα πρόγραμμα και μια προοπτική που εκφράζουν τα αντικειμενικά τους συμφέροντα ως μιας παγκόσμιας τάξης που πρωταγωνιστεί σε μια νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων, ελεύθερη από φτώχεια και πόλεμο.»
Η ΔΕΤΔ προχωράει με ένα τεράστιο βαθμό επαναστατικής αισιοδοξίας. Η καπιταλιστική κρίση δεν δημιουργεί μόνο πολέμους, δημιουργεί επίσης και τις συνθήκες για σοσιαλιστική επανάσταση. Όπως το διατύπωσε ο Ντέιβιντ Νορθ στην ανάλυσή του για την πολιτική κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες, «το βασικό αφήγημα της αμερικάνικης πολιτικής ιδιαιτερότητας—πως η εργατική τάξη στην Αμερική δεν θα στραφεί ποτέ στον σοσιαλισμό —έχει διαψευσθεί στην πράξη. Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στην αμερικάνικη ταξική πάλη. Ο σοσιαλισμός, κατεσταλμένος επί πολλά χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπαίνει σε μια νέα περίοδο εκρηκτικής ανόδου.»
Το γεγονός αυτό έχει τις πιο ευρείες διεθνείς επιπτώσεις. Η αυξανόμενη υποστήριξη για τον σοσιαλισμό θα αναπτυχθεί όχι σαν μια εθνική, αλλά μια διεθνής διαδικασία.
Μια ιστορική περίοδος πλησιάζει στο τέλος της, και μια νέα περίοδος αρχίζει. Τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια πολιτικής σύγχυσης και αποπροσανατολισμού που δημιούργησαν ο σταλινισμός και η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, μαζί με τη δεξιά μετατόπιση της «αριστερής» πολιτικής, δίνουν τη θέση τους σε μια περιόδο πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης και αγώνα.
Το συλλαλητήριο της Πρωτομαγιάς ήταν ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της ΔΕΤΔ και στην πάλη για το χτίσιμο ενός διεθνούς κινήματος της εργατικής τάξης και της νεολαίας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το καπιταλιστικό σύστημα. Σημειώνουμε στο συλλαλητήριο της Πρωτομαγιάς το σημαντικό αυτό ορόσημο, καθώς επίσης αναγνωρίζουμε τις τεράστιες προκλήσεις μπροστά μας.
4 Μάϊος 2016